OFERTA
O MNIE
REKOMENDACJE
KONTAKT

OFERTA
O MNIE
REKOMENDACJE
KONTAKT

46591

46591

przez Korektelka on 1 maja 2018 with Brak komentarzy

Podziel się:

Pocket

Wcześniejszy wpis

O Autorze
Ostatnie posty

Podąrzaj Korektelka:

Korektelka

Ostatnie wpisy Korektelka

Ostatnie posty

Zostaw Komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Teść komentarza

Imię *

Email (nie będzie publikowany) *

Strona

korektelka

zanim wyjedziesz
zapakuję ci do walizki czułość
której nie umiałam wyrazić
gdy nabierałam słów w usta
w tamtej chwili nawet słownik był przeciwko mnie

wiem że gdzieś tam jesteś
tęsknisz

takiego będę cię kojarzyć
z uśmiechem przyklejonym do brody
niecierpliwymi rękami
które nie odklejały się nawet we śnie
głową wtuloną w mój kark
zadziornym spojrzeniem
które przynosiło brak pokory i szał oczekiwań

nie wiem już jak smakuje popołudnie bez ciebie
nie wiem czy mogę istnieć bez słów
wystukiwanych na klawiaturze i wysyłanych
najpierw 268 kilometrów w stronę Warszawy
potem 1437 kilometrów do Odense
nie wiem czy umiałabym znieść niepewność czekania
i groźbę pustego monitora
który nie oddychałby słowami

tęsknię za tobą
jak tęskni się za kimś
kto kilkoma zdaniami wypełnił całe życie
szaleństwem zaraził myśli
przejrzał się w moich oczach
i odgruzował drogę do siebie

tamtej nocy niebo wybuchło entuzjazmem
wydostawał się każdą komórką ciała
zarażał śmiechem absolutnym

i znowu byłam niewyspana tym rodzajem niewyspania
które pojawia się po rozmowie przynoszącej podekscytowanie

wciąż mi się śnisz
na jawie
wciąż się uśmiechasz kącikiem ust
wciąż tęsknota ma twój zadarty nos
a oddech łaskocze w policzek

wiatr porusza roletą
i tasuje tamte wspomnienia

#panpisarz #panipoetka #książki #czytamksiążki #bookstagrampl #korektelka #zabawaogonkami #przestawianieliter #redakcja #korekta #instapoetry #myśli #literatura #polishbookstagram #wiersz #momentsofmine #poetry #zabawasłowami #polszczyzna #wiersze #poezja #tekst #słowa #spotkaniawieczorowąporą #kochampisać #instapoezja #instawiersze #poezjawspółczesna #notatkinamarginesie

Kilka tygodni temu znokautowało mnie słowo „pr

Kilka tygodni temu znokautowało mnie słowo „przytrafić”.
Zmroziło.
Wmurowało w bezczucie i przekonanie, że dalej nie ma już nic.
Przeczołgało po bezkresach słownika i skojarzeń.
„Przytrafiłaś mi się”.
Próbowałam uciec, schować się, ale nie dawało się ani odsłyszeć, ani odpamiętać.
A potem doleciało do mnie: „Nie wiedziałem, jakiego słowa użyć, a inne nie przychodziły mi do głowy. Bo najlepsze, co mi się »przytrafiło«, to ty. Jesteś najlepszym, co mogło mi się przytrafić”. Po dłuższej chwili usłyszałam: „Cieszę się, że przytrafiliśmy się sobie”.
A potem zobaczyłam ten wzrok skupiony na mnie, te oczy wpatrujące się badawczo, z napięciem, z wyczekiwaniem.
Znowu było dobrze.
Znowu mogłam wypuścić powietrze.
Znowu mogłam czuć.
A gdy jeszcze usłyszałam: „Nie mogę cię prosić, żebyś była tylko dla mnie. Ale chcę, żebyś była cała moja”, mogłam nawet uruchomić w sobie uśmiech.
.
.
#pocztówkazpolski #lubelszczyzna #roztocze #biłgoraj #korektelka #zabawasłowami #myśli #słowa #spotkaniawieczorowąporą #kochampisać #notatkinamarginesie #zachódsłońca #znotatnikakorektelki #wildsoul #zielono #wieczór #noc #bliskonatury #igerspoland #wildphotography
#forest #landscapehunter #las #myplaceonearth #drzewa #jezioro #pocztówkazroztocza #landscaper #walk

Zawsze chciałam pracować nad książką reportażową, w której interpunkcja podążałaby za oddechami głównych bohaterów, oddawała ich emocje, odkrywała uczucia. W której przez język i styl wypowiedzi czytelnik mógłby poczuć, że siedzi obok i sam zadaje pytania. W której każdy znak interpunkcyjny byłby nieprzypadkowy.

Wywiady Anny Maruszeczko oddają każdy ruch, każdą emocję, każdy wstrzymany oddech i każde wzruszenie, które pojawia się wtedy, gdy z ulgą wypuszczasz powietrze. W tej książce litery tańczą. Układają się w zdania podrzędnie złożone, ale i proste, krótkie, które ciągną czytelnika za sobą, nie pozwalając się zatrzymać, a po chwili porzucają i każą zastanowić się nad przekazem.
.
.
#zabawaogonkami #zabawasłowami #redakcja #korekta #korektelka #annamaruszeczko #kamilarowińska #fundacjakobietaniezależna #dziennikarstwo #posukceszrowinską #książka #książki #nieczytasznieidęztobądołóżka #wywiady #inspiracja #książkadobranawszystko #książkanadziś #książkoholizm #kobietykobietom #premiera #premieraksiążki #womanpower #girlbosses #mybookfeatures #igreads #bookishlove #bookseverywhere #bookstagrampl #bookstoread #kochamksiążki

Jesień idzie przez park i wykłada się na chodni

Jesień idzie przez park i wykłada się na chodnikach, a ja ani mru-mru o pierwszej w Polsce książce dla osób, które chcą samodzielnie wydawać książki. Pewnie wystarczyłoby, gdybym powiedziała, że zawiera wywiady z najlepszymi autorami na świecie i jest przygotowywana przez najlepsze babki na świecie, ale to już na pewno wiecie i niczym bym Was nie zaskoczyła.

Razem z Kate @katarzynabuk stworzyłyśmy profil @napisziwydaj (no dobra, „stworzyłyśmy” to eufemizm; Kate stworzyła i działała, podczas gdy ja haniebnie się obijałam, czyli próbowałam pogodzić realizowane projekty z odwykiem od korpo).

Zerknijcie koniecznie (i polubcie!), obejrzyjcie obłędne zdjęcia, które robi Kate, i poczytajcie, jak opowiadamy o całym procesie. Są też fragmenty wywiadów bez jakiejkolwiek naszej ingerencji. Totalnie bez lukru, pudru czy talku. Z każdym dniem stajemy się coraz bardziej krnąbrne i coraz więcej zdradzamy.

Bo taka też jest nasza książka „Napisz i wydaj. Inspirujące wywiady z autorami książek” – pierwsza na rynku polskim publikacja kompleksowo przedstawiająca proces wydawniczy. Kompendium wiedzy dla self-publisherów. Zaszalejcie i zapiszcie się też na listę osób zainteresowanych przedsprzedażą: www.napisziwydaj.pl.
.
.
#napisziwydaj #inspirującewywiady #nowaksiążka #selfpublishing #wywiady #autor #pisarz #nowość #prapremiera #wydawanie #jesień2020 #książka #instabooks #selfpublishingformula #selfpublishedbooks #selfpublishedwriter #selfpublishhednovel #selfpublishauthor #booksonbooks #bookstoread #bookstagrampl #książka #książki #czytaniejestsexy #czytam #polishbookstagram #polskibookstagram #instargramczyta #społeczność #czytelnik

Lato jeszcze harcuje między drzewami, ale już cz

Lato jeszcze harcuje między drzewami, ale już czuję oddech wyczekiwanej jesieni.
.
.
#roztocze #lubelskie #lubelszczyzna #myplaceonearth #las #forest #landscapehunter #livefolk #folkscenery #polandwanders #artystycznapodroz #pocztowkazpolski #polandphotos #polandgrams #korektelka #spacer #wlesienajlepiej #polskielasy #forestpeople #polishforest #lasypolskie #dolasu #intothetrees #forestsounds wildpoland #forestcaptures #przestrzeń #szwendamsie #forestsoul #foresttrip #polskawschodnia

Trudno mi było ostatnio oddychać. Powietrze nasi

Trudno mi było ostatnio oddychać. Powietrze nasiąkało nienawiścią, obłudą i czasami nie umiałam odróżnić, co jest warte dyskusji, a co należy odpuścić; do jakiego poziomu można zejść, żeby tłumaczyć i przedstawiać racje, a kiedy nie ma to najmniejszego sensu. Bo często się łudzę, że może kiedyś starczy czasu. Że może kiedyś dotrze.

W pewien czwartek na początku sierpnia haust powietrza. Ze Szczebrzeszyna. Festiwalu, który co roku pozwala wrócić na chwilę do życia. A właściwie nabrać słów do płuc i liczyć, że na trochę wystarczy.

Niezwykła rozmowa i słowa, które przyniosły zadziwienie i niedowierzanie. I poczucie, którego nie umiem opisać ani nazwać. Zatykało ze wzruszenia, śmiechu, uruchamiało wyobraźnię i pozwalało płynąć myślom.

„Postawiła pani bardzo poważne zagadnienie – usłyszałam, gdy podeszłam z książką. – Ale nie na teraz. Przygotuję się. Proszę mi napisać maila, a ja się zastanowię”.

Była to rozmowa o tożsamości, o zabawie językiem i o tym, co można zrobić, gdy brakuje słów, aby siebie wyrazić.
.
.
#festiwaljęzykapolskiego #szczebrzeszyn #festiwalstolicajezykapolskiego #roztocze #językpolski #redakcja #korekta #korektelka #wszczebrzeszyniechrząszczbrzmiwtrzcinie #szczebrzeszynstolicajęzykapolskiego #stolicajęzykapolskiego #festiwal #roztocze #roztoczezachwyca #roztoczewschodnie #roztoczetakiepiękne #polskajestpiekna #lubelszczyzna #lubelszczyznatakapiękna #całanadziejawliteraturze #festiwal #stolicajęzykapolskiego #roztoczezachwyca #czytamy #oddech #ryszardkoziołek #dobrzesięmyśliliteraturą #wieletytułów #literatura #językpolski

W ostatnim czasie moje życie składa się z cytat

W ostatnim czasie moje życie składa się z cytatów.
„Cholera, Elka! Mogę być twoją poduszką. Robić ci masaż ramion, pleców i nóg”.
„Chciałbym mieć i ciebie, i Danię”.
„Nie wiem, jak nazwać to, co nam jest, ale będę cię wciągać, żeby starczyło na dłużej”.
Albo:
„Ela! Chodź, poczytaj mi do snu!”.
„Ciebie będę odkrywał. Dosłownie i w przenośni”.
„A co się dzieje? Przytulić? A przytulę!”.
„Zmiany są konieczne i nie oglądaj się za siebie, to już nie ma znaczenia”.
Albo:
„A jeśli wyrwie mi się twoje imię?”.
„To pocałuję w kark”.
Albo:
„Wtul się i śpij”.
„Pocałuj jeszcze”.
„Gdzie tylko chcesz. Nie pozwolę ci uciec nawet na chwilę”.
Lubię ten czas, gdy jest przestrzeń tylko na oddech.
.
.
#ogonki #przestawianieliter #słowa #panpisarz #panipoetka #hollowed #paf #nocnepolakówrozmowy #telefonytelefony #historiapewnyciznajomości #emocje #uczucia #myśli #językpolski #bookstagrampl #książki #biblioteka #bookaddicted #książkoholik #kochamksiążki #pisanie #rozmowy #korektelka #zabawaogonkami #zabawasłowami #przestawianieliter #polszczyzna #składnia #redakcja #korekta

Dziwny mam dzisiaj nastrój.
Pasuje do niego zdani

Dziwny mam dzisiaj nastrój.
Pasuje do niego zdanie: „Find what you love and let it kill you”. Myślę wtedy o świecie słów, kontekstów i doznań, z którego życie co jakiś czas mnie wyrzuca. A bywa, że samej sobie nie pozwalam wrócić.
Do tego nastroju pasują też słowa Szekspira: „Hell is empty and all the devils are here”. Czuję panikę, która ściska gardło. I strach, który nie pozwala działać.
Gdzieś majaczy myśl: „It is good to be a cynic. It is better to be a contented cat. And it is best not to exist at all. If we were sensible we would seek death – the same blissful blank which we enjoyed before we existed”.
I konstatacja: „I know who I was when I got up this morning, but I think I must have been changed several times since then”.
A potem patrzę na Maryśkę, która podczas ostatniej wizyty w Warszawie nie chciała pochylić się do zdjęcia, i dociera do mnie, że nie ma się czego bać. Bo my, pol(on)skie kobiety, jesteśmy przecież tak cholernie zaradne.
.
.
#mariaskłodowskacurie #mariasklodowskacurie #polon #rad #jeszczebędzieprzepięknie #warszawa #myplaceonearth #słowa #chwile #wrażenia #skrawkiżycia #kolekcjonujęprzeżycia #redakcja #korekta #korektelka #zabawaogonkami #przestawianieliter #polska #pocztówkazpolski #pocztówka_z_polski #pocztówkazwarszawy #kochamwarszawę #warszawa_love #citywalks #warszawanocą #warszawacentrum #lovewarsaw #językpolski #polszczyzna #poprawnośćjęzykowa

Najpierw miał być ten fragment książki Joli: „Skoro wszystko przeżywam, skoro na wszystko reaguję, skoro jestem wrażliwa, skoro jest we mnie tyle emocji, to… żyję. Skoro wymyślam sobie życie, to znaczy, że… żyję. Gówno żyłam!”.

Potem ten: „Wybrałam kiedyś, że będę tutaj żyć. Kocham tu być, uwielbiam się śmiać, wierzę, że dam sobie radę ze wszystkim, co mnie spotka. Sporo wycierpiałam i sporo przeszłam, ale to nie wykrzywiło mojej twarzy, nie zabiło mojego uśmiechu, głodu życia ani mojej osobowości. Nie muszę czekać na pochwały czy pozwolenie innych, żeby mieć powody do radości i życia. Wiem, że gdybym nie mogła się uśmiechać, nie byłoby mnie tutaj”.

I jeszcze ten: „Płacz i śmiech przywróciły mnie do życia. Od tamtego momentu wiem, że to jeden z najsilniejszych sposobów powracania do swojego ciała”.

Każdy z tych fragmentów jest adekwatny do sytuacji w Polsce, we mnie, ze mną. Każdy przynosi wiedzę o sobie, świecie, ciele. W każdym się przeglądam i znowu ze zdumieniem odkrywam, że nic a nic nie straciły na aktualności, a nawet zyskały nowe konteksty.

W takie dni, gdy nie dowierzam, gdy nie mogę wydusić słów, gdy polityczny absurd goni absurd społeczny i muszę posiłkować się słowami innych, zwyczajnie uciekam. Od ludzi albo od siebie. W tej ucieczce od hałasu – wewnętrznego albo zewnętrznego – jest zagłuszanie się dźwiękiem filmu, dialogami, akcją. Znieczulanie pozorem bycia nie samej. Skoro w tle słychać głosy, to chyba coś się dzieje, życie tętni.
.
.
#słowa #myśli #bodybook #jolalewicka #jolantalewicka #ciało #książkaociele #redakcjatekstu #korektatekstu #książka #bookstagrampl #bookstagrampolska #korektelka #zabawaogonkami #przestawianieliter #redakcja #korekta #sexyzaczynasięwgłowie #zabawaogonkaminajlepszanaświecie #świadomość #relacja #rozwójosobisty #megawdzięczność #megaszacunek #szczęście #simplyhappy #lovemyjob #chwiladlasiebie #czytamksiążki #readinggoals

Nie wiem, jak przeżyję najbliższe dni bez potwo

Nie wiem, jak przeżyję najbliższe dni bez potworka, który…
Przypełza albo przed snem, albo w środku nocy, albo nad ranem i rozwala się na dwie trzecie łóżka wzdłuż i wszerz.
Czołga się i przewala po twoich plecach, odgarnia włosy za ucho i mówi: „Ciocia, przestań głodzić dziecko i zrób mu płatki!”.
Zabiera kołdrę i robi barykadę z poduszek.
Gdy jakimś cudem zaśnie, „bo już mu usta zasypiają, ale poleż tu jeszcze chwilę”, kilka razy wychlasta cię przez sen po twarzy albo gdzie popadnie.
Na pytanie „Co się stało?” odpowie, że to „podwórkowe sprawy i nie może o nich mówić” albo że „jutro o 9.30 jego team »Piłka i Rocky« ma naradę, ale dzisiaj już omówili wszystkie ważne kwestie i do końca dnia mają wakacje”.
Wylewa płatki na kanapę, „bo taca się potknęła”.
W sklepie najpierw podbiega do półki z napojami, których od dawna nie pije, i krzyczy: „Ciocia, to mój powrót do dzieciństwa, weź mnie otrząśnij, bo nie wiem, czy dam radę się powstrzymać…!”, a potem przy kasie dodaje: „Mogę wziąć jeszcze jeden…? Potem mnie otrząśniesz, błagam!”.
Skarpetki zrzuca w miejscu, w którym aktualnie stoi (chyba że w planach jest wizja kupienia nowej zabawki – wtedy z uśmiechem, który niezmiennie mnie rozbraja, odnosi je do kosza na brudną bieliznę).
Twierdzi, że „nie mamy kiedy zająć się wydaniem naszej książki, bo nie przewidział, że całe dni będzie spędzał na dworze”.
I wreszcie niespodziewanie podsumowuje, że „jego team ma zadań w chuj!”, a „gdy rodzice zapytają, skąd zna to przekleństwo, odpowie, że nauczył się od cioci, która używa jeszcze słów na »p« i »k«”.
.
.
#ciężkiejestżycieksiężniczki #takiebędąrzeczypospolite #ciociaafilippowiedział #dziecko #siostrzeniec #wszystkocokocham #myplaceonearth #uważność #tuiteraz #dziecięcamądrość
#dziecięcamiłość #dziecko #rozmowy #życie #zabawaogonkami #zabawasłowami #korektelka #pocztówkazroztocza #myplaceonearth #słowa #seeksimplicity #cozyvibes #mybeigelife #slowliving #slowlifestyle #moments #językpolski #redaktorka #korektorka #redakcja #korekta

„tyle było wtedy ulic w Londynie
miały tam być zawsze
dość by przemierzyć wszystko od początku do końca
tyle było dni by nimi wędrować

wracaliśmy o jakiejś porze roku
jakbyśmy wracali w wolny dzień

tyle było słów gdy tak wędrowaliśmy
we troje albo we dwóch

połowa zdań wzlatywała niedokończona
gdy stawialiśmy kołnierze które przeżyły wojnę
jesień w parku
wiosnę na wzgórzu
zimę na mostach pod urywkami słów

tyle było rosy nawet w Bostonie
nawet świetlistą jesienią
tyle planet zastygłych
na parapetach przezroczystych domów

było jasne cały czas że to nastąpi
zanim się stało

nim serca zatrzymały się jedno po drugim
i zaczął się niemy lament bez końca

mieliśmy dogonić kilka z tamtych zdań
we Francji albo w Idaho
mieliśmy znów otrzepać je i posłuchać
co pominęła historia czy geografia
czego nie tknęła jadowita pogoda
to była tylko kwestia gdzie i kiedy”
.
.
#williamsmerwin #plannaśmierćtedahughesa #pawełmarcinkiewicz #instawiersz #poezja #wiersze #codzienniejedenwiersz #wiersz #poezja #poetry #poem #kochamwiersze #zabawaogonkami #przestawianieliter #korektelka #kochamczytać #literatura #bookstagrampl #booknight #roztocze #lubelskie #biłgoraj #wpolsce #natgeopl #smakujlubelskie #discoverearth #krajobraz #lubelszczyzna #forest #landscape_lovers #myplaceonearth

Czasami potrzebuję usłyszeć słowa: „szybko”, „łatwo”, „przyjemnie”, „bezboleśnie”, „skutecznie”.
Czasami jedyne, co może mnie ożywić, zawiera się w słowach: „przystojny”, „zabawny”, „kompetentny”.
Czasami potrzebuję zewnętrznych bodźców.
Czasami nie umiem się zmusić.
Czasami chcę, żeby ktoś inny otworzył nowe drzwi.
A czasami zwyczajnie, przeogromnie tęsknię. Za ciszą, za chwilą oddechu, za wagarami od siebie i myślenia, za prostotą, za przestrzenią, która czasami sprowadza się do wymiaru czysto fizycznego, za nieskrępowanym śmiechem. Za kimś.
.
.
#tomaszjastrun #rzeźby #naprzeciwsiebie #książki #czytamksiążki #bookstagrampl #korektelka #zabawaogonkami #przestawianieliter #redakcja #korekta #zabawaogonkaminajlepszanaświecie #lovemyjob #chwiladlasiebie #slowfloralstyle #readinggoals #instapoetry #myśli #literatura #polishbookstagram #czytamwszędzie #embracingtheseasons #flowering #wiersz #flowerinspiration #mybeigelife #beigeaesthetic #moodmagic #seeksimplicity #momentsofmine

we can turn the world around
we can turn the earth

we can turn the world around
we can turn the earth’s revolution
we have the power
people have the power
people have the power
to redeem the work of fools
.
.
Właśnie dziś.
.
#peoplehaveapower
#pattismith
#poniedziałkowedzieci
#wyboryprezydenckie2020

Od pewnego czasu zastanawiam się, czego synonimem

Od pewnego czasu zastanawiam się, czego synonimem jest dla mnie ten wschód Polski i jak opisać miejsce, w którym teraz przebywam. Chociaż uwielbiam pracować w domu – tu czuję się najlepiej, tu mam ciszę, tu jestem najbardziej efektywna – najważniejsza jest przestrzeń, którą mam do dyspozycji. Niezależnie od kierunku, który wybiorę.
Dzisiaj młody wyraził to kilkoma tak prostymi słowami, jak tylko dzieci potrafią wyrażać oczywiste przecież kwestie. „Wiesz, jakie jest moje ulubione pomieszczenie?” – zapytał. Pokręciłam głową. „Dwór!”.
.
.
#korektelka #wlesienajlepiej #polskielasy #forestpeople #swiezepowietrze #spacerwlesie #polishforest #lasypolskie #dolasu #intothetrees #forestsounds #treeslover #wildpoland #forestcaptures #przestrzeń #szwendamsie #forestsoul #foresttrip #rowerem #narowerze #rowerowelove #bikepoland #onmybike #adventurebikeriders #cyclinglover #krajobrazy #photobike #nasportowo #bliskonatury #polskawschodnia

Ile kosztują wolność i potrzeba niezależności

Ile kosztują wolność i potrzeba niezależności? Co takiego się wydarzyło, że caryca Katarzyna zamówiła pocztę kwiatową i do wielgachnego bukietu dołączyła kartkę z podpisem: „Gratuluję odwagi”? Zamiast zastanawiać się, jak to opisać, po prostu wykrzyczę: po 12 latach wreszcie to zrobiłam! Złożyłam wypowiedzenie i odchodzę z etatu!
Bo nie wiem, czy wiecie, ale oprócz zabawy ogonkami miałam pracę na etacie. Codziennie przez co najmniej 8 godzin przestawiałam cyfry w cennikach eksportowych firmy, która jest największym w Polsce producentem mebli, a po powrocie do domu przesiadałam się na drugi fotel, żeby bawić się ogonkami i przestawiać litery w ramach własnej działalności.
Niespodziewanie, czyli 3–4 lata temu, zaczęła kurczyć mi się przestrzeń. Nie zawsze popołudniami miałam siłę pracować nad tekstami, po kilku dniach intensywnej pracy wyłączała mi się głowa, a ja jedyne, co rejestrowałam, to przybywające kilogramy, pogarszający się stan zdrowia i zawalanie terminów korekt.
Myślałam, że potrzebuję pierdolnięcia. Że pewnego dnia będę miała bardziej dosyć niż zwykle. Ale nic takiego się nie wydarzyło.
Od zawsze mam przekonanie, że poradzę sobie niezależnie od sytuacji. Dlatego brałam za dużo. Chciałam udowodnić sobie, że dam radę. I dawałam. Przekraczałam siebie. Ale jednej kwestii nie umiałam przeskoczyć: przekonań dotyczących etatu. Dałam się nabrać, że etat to poczucie bezpieczeństwa i stabilizacja. Oznaczało to odpuszczanie w wielu kwestiach. Również finansowych i tych związanych z poczuciem własnej wartości. Na długie lata zapomniałam o sobie, o potrzebie wolności i brania odpowiedzialności.
Mówiłam, że ta trzydziestka dziewiątka jest krnąbrna i nieźle harcuje. Cholernie jestem dumna z jednego: mimo oczekiwań, które czasami miałam wobec innych, zawsze stawiałam na rozwój i inwestowałam w wiedzę. Tym bardziej doceniam łatwość, z jaką przyswajam nowe informacje. I pokorę, która każe ciągle poznawać i optymalizować.
Kiedyś myślałam, że to moje ciągłe optymalizowanie wynika z lenistwa; dziś dociera do mnie, że zwyczajnie jestem pracoholiczką, u której od jakiegoś czasu samodyscyplina zadomowiła się na dobre.

KONTAKT
REKOMENDACJE
O MNIE
OFERTA

© 2015 Korektelka

Copy link

CopyCopied

Powered by Social Snap